«Η συνεχής κοινοβουλευτική πίεση
και η ουσιαστική παρέμβασή μας, φαίνεται
έπιασε τόπο» δήλωσε εκ μέρους του Κινήματος Χριστιανοδημοκρατική Αναγέννηση
«ΚΙ.ΧΡ.Α.» ο Νεοδημοκράτης Βουλευτής Νίκος Ι. Νικολόπουλος και συνέχισε:
Πριν λίγες μέρες ψηφίσαμε στη
Βουλή, Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου,
σύμφωνα με την οποία, παρατάθηκε η διάρκεια του προγράμματος
«Βοήθεια στο Σπίτι» και αντίστοιχα, οι
συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου,
του απασχολούμενου προσωπικού.
Η ρύθμιση της παράτασης της
διάρκειας του Προγράμματος,
ήταν αναγκαία και επιβεβλημένη, καθόσον
κατά το χρόνο λήξης του Προγράμματος
αυτού, υπήρχε αντικειμενική αδυναμία
εφαρμογής του διαδόχου Προγράμματος,
με την ονομασία «Πρόγραμμα κατ΄ οίκον φροντίδα συνταξιούχων».
Υπήρχε ήδη πρόβλημα, αλλά και
σπουδαίος κίνδυνος, για τα ωφελούμενα
από το Πρόγραμμα αυτό άτομα, τα οποία
ανήκουν σε εξαιρετικά ευάλωτες ομάδες
της κοινωνίας, που επιτείνεται – αυτός
ο κίνδυνος - στο μέγιστο βαθμό από τις
δυσχερείς συνθήκες, που έχουν διαμορφωθεί
εξαιτίας της πρωτοφανούς και οξείας οικονομικής
και κοινωνικής κρίσης που διέρχεται η
χώρα μας.
Με την απόφασή μας προσδιορίσθηκε
το ύψος των μεταβιβαζόμενων πόρων, από
τον ΑΚΑΓΕ (κεφάλαιο αλληλεγγύης γενεών)
και η διαδικασία μεταφοράς του.
Καθορίσθηκε η διαχείριση των
πόρων και οι υποχρεώσεις υλοποίησης του
Προγράμματος, με μια δαπάνη σε βάρος του ΑΚΑΓΕ ύψους 10 εκατομμυρίων ευρώ περίπου.
Πρέπει να τονιστεί ότι οι εργαζόμενοι αυτοί, οι οποίοι ανέρχονται
στους τρεισήμισι χιλιάδες, προσφέρουν
τις υπηρεσίες τους καθημερινά στους ωφελούμενους, οι οποίοι ανέρχονται
στους εβδομήντα χιλιάδες και είναι οι συνταξιούχοι.
Συνήθως αυτά είναι άτομα μοναχικά, με σοβαρά προβλήματα
υγείας, εξ΄ αιτίας των οποίων έγιναν
ανίκανα, να αντιμετωπίσουν τις καθημερινές
ανάγκες διαβίωσής τους.
Άτομα που δεν διαθέτουν
καθόλου ή διαθέτουν ελάχιστους οικονομικούς
πόρους.
Θυμίζω ότι ο σκοπός του Προγράμματος
είναι η εξασφάλιση της αξιοπρεπούς διαβίωσης,
η βελτίωση της ποιότητας ζωής των ατόμων
της τρίτης ηλικίας, καθώς και των ατόμων
με κινητικά ή άλλα ειδικά προβλήματα.
Η υποβοήθηση της
αυτόνομης και αξιοπρεπούς διαβίωσης,
η παραμονή τους στο οικείο φυσικό,
οικογενειακό αλλά και κοινωνικό περιβάλλον,
η υποστήριξή του κοινωνικού περιβάλλοντος
των επωφελούμενων και η διατήρηση της
συνοχής της οικογένειας.
Το Πρόγραμμα παρέχει
συμβουλευτική και ψυχολογική υποστήριξη,
νοσηλευτική φροντίδα, οικογενειακή βοήθεια
και συντροφιά.
Για όλους αυτούς τους λόγους όλοι συμφωνήσαμε
για την αξία του Προγράμματος στα πλαίσια
του κράτους πρόνοιας και κοινωνικής δικαιοσύνης
που επιτάσσει η δημοκρατία, ο πολιτισμός
και ο ανθρωπισμός.
Τώρα πια πήραν μια ανάσα οι εργαζόμενοι ώστε να μπορέσουν με καλύτερες προϋποθέσεις
να λύσουν το εργασιακό τους πρόβλημα.
Κυρίως, όμως, πήραν μια ανάσα οι εκατόν τριάντα χιλιάδες
ηλικιωμένοι και τα άτομα με αναπηρία,
που επωφελούνται και στηρίζονται από
αυτό το Πρόγραμμα.
Σήμερα για
την παράτασή χρησιμοποιείται το ΑΚΑΓΕ, δηλαδή το Ειδικό Κεφάλαιο Αλληλεγγύης των Γενεών,
οι πόροι του οποίου είναι από ένα μέρος
των ασφαλιστικών εισφορών των ασφαλισμένων.
Πρέπει λοιπόν το Πρόγραμμα να το θωρακίσουμε
και να το αναβαθμίσουμε ακόμα περισσότερο,
ιδιαίτερα στις σημερινές συνθήκες της
οικονομικής κρίσης και των πολιτικών,
των βάρβαρων και ανθρωποκτόνων μνημονίων.
Το Βοήθεια στο σπίτι εμείς
ως Κίνημα Χριστιανοδημοκρατικής Αναγέννησης
«ΚΙ.ΧΡ.Α.» ζητάμε να χρηματοδοτείται
με δημόσιους και κοινοτικούς πόρους.
Δυστυχώς όμως το καινούριο Πρόγραμμα
που θα ισχύσει μετά από έξι
μήνες λέγεται Πρόγραμμα «Κατ΄ Οίκον Φροντίδα Συνταξιούχων»
και θα αποκλειστούν όλοι οι ανασφάλιστοι
και πολλοί από τους εκατόν τριάντα χιλιάδες
ανασφάλιστοι.
Τα κριτήρια που έχουν τεθεί
στο Πρόγραμμα «Κατ΄ οίκον φροντίδα» δεν έχουν
καμία σχέση με το πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι» αφού έχουν εξαφανιστεί ως δια μαγείας ανασφάλιστοι,
ΑΜΕΑ, ανήμποροι και άλλες κατηγορίες.
Τελικά ο δικαιούχος θα πρέπει να είναι
συνταξιούχος τουλάχιστον εβδομήντα οχτώ
ετών, όταν ο μέσος όρος ζωής είναι τα εβδομήντα
πέντε χρόνια.
Επίσης πρέπει να διαβιούν μόνοι τους ή με σύζυγο ή
άλλο πρόσωπο που πληροί τις λοιπές προϋποθέσεις
υπαγωγής στο πρόγραμμα, επίσης το συνολικό
ετήσιο ατομικό οικογενειακό εισόδημα
να μην υπερβαίνει αυτό της χαμηλότερης
εισοδηματικής κλίμακας, που προβλέπεται
κάθε φορά για την παροχή του ΕΚΑΣ.
Τέλος πρέπει η κατάσταση της υγείας του - λόγω ασθενείας
- να καθιστά αδύνατη την αυτοεξυπηρέτησή
του ή να καθιστά δυσχερή την κάλυψη των
καθημερινών του αναγκών και να μην λαμβάνει
επίδομα αναπηρίας ή εξωιδρυματικό επίδομα
ή οποιοδήποτε άλλο επίδομα ή οποιοδήποτε
άλλο επίδομα συμπαράστασης από τον ασφαλιστικό
φορέα.
Εμείς ως Κίνημα Χριστιανοδημοκρατικής Αναγέννησης - «ΚΙ.ΧΡ.Α.» - επιμένουμε πως η κυβέρνηση
πρέπει να κατοχυρώσει τις προϋποθέσεις,
θεσμικές και οικονομικές, όπως ίσχυαν
στο πρόγραμμα «βοήθεια στο σπίτι». Πρέπει να προσφέρουμε
επαρκείς υπηρεσίες για αυτούς που πραγματικά
το έχουν ανάγκη.
Το Πρόγραμμα απεδείχθη ως το
πιο δημοφιλές στις ευπαθείς ομάδες
και στις οικογένειές τους και
είναι και το πιο αποτελεσματικό
ως ένα πρόγραμμα ουσιαστικά πρωτοβάθμιας
κοινωνικής φροντίδας σε αυτές τις
ευπαθείς ομάδες.
Η Νέα Δημοκρατία πρέπει να τηρήσει τις προεκλογικές δεσμεύσεις
της, για αυτή τη σημαντική κοινωνική
παρέμβαση.
Ανησυχώ βάσιμα, αν έχουν πράγματι διασφαλιστεί οι απαιτούμενοι
πόροι, για την ομαλή ολοκλήρωση του προγράμματος
και τη μετάβαση στη διάδοχη κατάσταση.
Εμείς προτρέπουμε ως «ΚΙ.ΧΡ.Α» να σχεδιάσουμε ένα σύστημα
κοινωνικής προστασίας, το οποίο θα ανταποκρίνεται
τόσο στις αυξανόμενες κοινωνικές ανάγκες,
όσο και στις απαιτήσεις δημοσιονομικής
εξυγίανσης και περιστολής δαπανών.
Αυτός ο σχεδιασμός όπως άπειρες φορές τόνισα
στο παρελθόν, ως αρμόδιος Τομεάρχης της
Νέας Δημοκρατίας, πρέπει να βασίζεται:
Πρώτον, στον εξορθολογισμό και όχι απαραίτητα
στην περικοπή της κοινωνικής δαπάνης.
Στην καλύτερη κατανομή των διαθέσιμων
πόρων και την επαναστόχευσή τους με βάση
τις ανάγκες.
Δεύτερον, στην προώθηση
των άλλων μέσων άσκησης κοινωνικής πολιτικής,
πέρα από τις εισοδηματικές ενισχύσεις,
με προγράμματα, όπως η Βοήθεια στο Σπίτι
η ουσιαστική ενεργοποίηση των θεσμών
της κοινωνικής οικονομίας καθώς και της
κοινωνικής επιχειρηματικότητας.
Στόχος είναι να δίνουμε
διεξόδους κι όχι ελεημοσύνη.
Τρίτον, στην καθιέρωση
ενός ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος
για νοικοκυριά που ζουν κάτω από το όριο
της φτώχειας. Επομένως, δεν είναι μόνο
το ζήτημα της συνέχειας του Προγράμματος,
αλλά και το περιεχόμενό του.
Τέλος δεν πρέπει ούτε να το αποκρύπτουμε,
μα ούτε και να το ξεχνάμε ότι:
- Οι σημερινοί εργαζόμενοι ορισμένου χρόνου δεν εξασφαλίζονται, αλλά και για όσους απορροφηθούν στα νέα σχήματα, που όλα αποτελούν μορφές επιχειρηματικής δράσης, οι όροι δουλειάς και αμοιβής θα είναι χειρότεροι από τους σημερινούς.
- Αποτελεί μεταβατικό στάδιο με παροχή ακόμη πιο υποβαθμισμένων υπηρεσιών από τις μέχρι σήμερα, σε ακόμη λιγότερους ηλικιωμένους, σε άτομα με ειδικές ανάγκες και σε χρόνια πάσχοντες.
- Επιβάλλεται η δωρεάν παροχή των υπηρεσιών, σε όλους όσους χρειάζονται τέτοιες υπηρεσίες χωρίς περιορισμούς».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου