Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΙΟΥΣΗ / enet.gr
«Τι να πει κανείς για την Κατερίνα που αναγκάζεται να αφήνει το παιδί της με βαριά νοητική στέρηση μόνο του στο σπίτι για να πάει στη δουλειά; Για την Ελενα που έχασε την πρώτη ευκαιρία να ξαναεργαστεί μετά από τόσα χρόνια τώρα, που επιτέλους θα πήγαινε η κόρη της σχολείο γιατί δεν έχουν ξεκινήσει οι μετακινήσεις και την πηγαίνει μόνη της;
Ή για τον Νεκτάριο που ετοιμάζει την τσάντα του κάθε πρωί και ρωτάει, με μία χαρά που σπαράζει την ψυχή της μάνας, "Σήμερα-σχολείο;". Πώς, τέλος πάντων, να εξηγήσει κανείς στον Αγγελο -ένα παιδί με σύνδρομο Down- τι σημαίνει η λέξη διάκριση όταν ρωτάει γιατί πάει ο αδελφός του στο σχολείο ενώ αυτός θα μείνει άλλη μια μέρα στο σπίτι μόνος του;».
Αυτά και άλλα πολλά καθημερινά εμπόδια θέλησε να υπερπηδήσει το Δίκτυο Ειδικών Σχολείων, αποδεικνύοντας πως πίσω από πολλά πράγματα που κάθε μέρα θεωρούμε δεδομένα, υπάρχει σχεδόν πάντα μια απλή ιδέα απ' όπου ξεκίνησαν - και μαζί ένας καλύτερος κόσμος... Ετσι, ως μια απλή ιδέα γεννήθηκε το Δίκτυο Ειδικών Σχολείων (ΔΕΣ) πριν από δύο χρόνια λόγω των προβλημάτων στις μετακινήσεις μαθητών στα ειδικά σχολεία. Ως ιδέα ενός πανελλαδικού «Δικτύου» που θα επέτρεπε τη συνεργασία, την επικοινωνία και το συντονισμό των Ειδικών Σχολείων ως ασπίδα απέναντι στα προβλήματα που διαρκώς αντιμετώπιζαν.
72 Σχολικές Μονάδες
«Η ανάγκη γρήγορα θα καθιστούσε αυτή την ιδέα όχι μόνο βιώσιμη, αλλά και απαραίτητη. Βλέπετε το να έχεις σήμερα ένα παιδί με ειδικές ανάγκες στην Ελλάδα δεν είναι το πιο εύκολο πράγμα - αν και θα έπρεπε να έχει φροντίσει η Πολιτεία γι' αυτό. Είναι το πιο δύσκολο», μας λέει ο Νέστορας Λαδάς, εκπρόσωπος ΔΕΣ. Και συνεχίζει: «Το Δίκτυο φέρνει σήμερα κοντά εκπροσώπους από 72 Σχολικές Μονάδες Ειδικής Αγωγής από όλη την Ελλάδα, καλύπτοντας την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση. Γνωρίζοντας το πώς αισθάνονται οι άνθρωποι που δεν ζουν στην Αθήνα και τα άλλα μεγάλα αστικά κέντρα, γρήγορα δώσαμε μεγάλη βαρύτητα στην επαφή με όλες τις περιοχές της Ελλάδας. Εκεί όπου οι γονείς αισθάνονται ανυπεράσπιστοι, επειδή η φωνή τους δεν είναι εύκολο να φτάσει στα υπουργεία.
Η Ζακλίν, η Κατερίνα, ο Δημήτρης, η Αννα, η Μαρία, ο Στράτος, ο Βασίλης, η Ηρα, είναι μερικοί από τους γονείς και τους εθελοντές που απαρτίζουν την κινητήρια ομάδα του ΔΕΣ. Η Ζακλίν παρακολουθεί το Facebook, απαντά σε γονείς, μαζεύει στοιχεία, ιδέες, ζωγραφίζει πανό και ετοιμάζει γεύματα στο σπίτι της για να δένεται η ομάδα. Η Κατερίνα μαζεύει τις καταγραφές των προβλημάτων των σχολείων και "τρέχει" τα θέματα μετακινήσεων των μαθητών». Ο Νέστορας Λαδάς έχει στραμμένο το βλέμμα στο υπουργείο Παιδείας. Βάζει συχνά δύσκολα αλλά η ομάδα δεν φαίνεται να πτοείται. «Το ίδιο και όλοι οι άλλοι γονείς και εθελοντές που είναι μαζί μας. Ξέρουν ότι δεν τρέχουν ούτε για προσωπικό όφελος. Αλλά για τα παιδιά, που θα έπρεπε να τα έχουν όλα και είναι κάθε χρονιά συζητήσιμο όχι τι θα πάρουν, αλλά τι θα τους αφήσουν... Κάθε χρονιά και λιγότερα.
Ανοιχτό Σχολείο στην Κοραή
Πέρσι, με τα προβλήματα πάλι στις μετακινήσεις, μέσα σε μια τηλεφωνική σύσκεψη, ήρθε η ιδέα ενός σχολείου για τα παιδιά που το στερούνται επειδή δεν υπάρχουν μετακινήσεις. Αφού η Πολιτεία δεν μπορεί να παράσχει την πρόσβαση στο σχολείο, έφτιαξαν ένα στη μέση της Αθήνας για να έρχονται εκεί τα παιδιά. Ετσι στήθηκε -με προετοιμασία 3 ημερών- το Ανοιχτό Σχολείο στην Κοραή. Και χάλασε ο κόσμος... Η ιδέα του Ανοιχτού Σχολείου και η απαξίωση των παιδιών με ειδικές (εκπαιδευτικές) ανάγκες στη σύγχρονη Ελλάδα έφτασε σε μέρη της γης που ούτε μπορούσαμε να φανταστούμε. Το αποτέλεσμα; Σε λίγες μέρες ξαναξεκίνησαν οι μετακινήσεις.
Ολα αυτά τα παιδιά, είναι τα παιδιά μας - τα παιδιά που η φωνή τους έφτασε στο ΔΕΣ. Και τους χρωστάμε ένα καλύτερο μέλλον - ίσως αυτό που τους αφαιρεί η σκληρότητα της Πολιτείας, που μετρά τις ανθρώπινες υπάρξεις με νούμερα - ίσως η αδιαφορία της πλειοψηφίας που θρέφει τις απάνθρωπες περικοπές των αριθμών. Αλλά ακριβώς επειδή είναι τα παιδιά μας, εμείς θα συνεχίσουμε. Αλλωστε το ΔΕΣ είναι μια ιδέα - και οι ιδέες έχουν τη δύναμη να συνεχίζουν ακόμα και χωρίς αυτούς που τις εμπνεύστηκαν», προσθέτει ο Νέστορας Λαδάς.
«Τι να πει κανείς για την Κατερίνα που αναγκάζεται να αφήνει το παιδί της με βαριά νοητική στέρηση μόνο του στο σπίτι για να πάει στη δουλειά; Για την Ελενα που έχασε την πρώτη ευκαιρία να ξαναεργαστεί μετά από τόσα χρόνια τώρα, που επιτέλους θα πήγαινε η κόρη της σχολείο γιατί δεν έχουν ξεκινήσει οι μετακινήσεις και την πηγαίνει μόνη της;
Ή για τον Νεκτάριο που ετοιμάζει την τσάντα του κάθε πρωί και ρωτάει, με μία χαρά που σπαράζει την ψυχή της μάνας, "Σήμερα-σχολείο;". Πώς, τέλος πάντων, να εξηγήσει κανείς στον Αγγελο -ένα παιδί με σύνδρομο Down- τι σημαίνει η λέξη διάκριση όταν ρωτάει γιατί πάει ο αδελφός του στο σχολείο ενώ αυτός θα μείνει άλλη μια μέρα στο σπίτι μόνος του;».
Αυτά και άλλα πολλά καθημερινά εμπόδια θέλησε να υπερπηδήσει το Δίκτυο Ειδικών Σχολείων, αποδεικνύοντας πως πίσω από πολλά πράγματα που κάθε μέρα θεωρούμε δεδομένα, υπάρχει σχεδόν πάντα μια απλή ιδέα απ' όπου ξεκίνησαν - και μαζί ένας καλύτερος κόσμος... Ετσι, ως μια απλή ιδέα γεννήθηκε το Δίκτυο Ειδικών Σχολείων (ΔΕΣ) πριν από δύο χρόνια λόγω των προβλημάτων στις μετακινήσεις μαθητών στα ειδικά σχολεία. Ως ιδέα ενός πανελλαδικού «Δικτύου» που θα επέτρεπε τη συνεργασία, την επικοινωνία και το συντονισμό των Ειδικών Σχολείων ως ασπίδα απέναντι στα προβλήματα που διαρκώς αντιμετώπιζαν.
72 Σχολικές Μονάδες
«Η ανάγκη γρήγορα θα καθιστούσε αυτή την ιδέα όχι μόνο βιώσιμη, αλλά και απαραίτητη. Βλέπετε το να έχεις σήμερα ένα παιδί με ειδικές ανάγκες στην Ελλάδα δεν είναι το πιο εύκολο πράγμα - αν και θα έπρεπε να έχει φροντίσει η Πολιτεία γι' αυτό. Είναι το πιο δύσκολο», μας λέει ο Νέστορας Λαδάς, εκπρόσωπος ΔΕΣ. Και συνεχίζει: «Το Δίκτυο φέρνει σήμερα κοντά εκπροσώπους από 72 Σχολικές Μονάδες Ειδικής Αγωγής από όλη την Ελλάδα, καλύπτοντας την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση. Γνωρίζοντας το πώς αισθάνονται οι άνθρωποι που δεν ζουν στην Αθήνα και τα άλλα μεγάλα αστικά κέντρα, γρήγορα δώσαμε μεγάλη βαρύτητα στην επαφή με όλες τις περιοχές της Ελλάδας. Εκεί όπου οι γονείς αισθάνονται ανυπεράσπιστοι, επειδή η φωνή τους δεν είναι εύκολο να φτάσει στα υπουργεία.
Η Ζακλίν, η Κατερίνα, ο Δημήτρης, η Αννα, η Μαρία, ο Στράτος, ο Βασίλης, η Ηρα, είναι μερικοί από τους γονείς και τους εθελοντές που απαρτίζουν την κινητήρια ομάδα του ΔΕΣ. Η Ζακλίν παρακολουθεί το Facebook, απαντά σε γονείς, μαζεύει στοιχεία, ιδέες, ζωγραφίζει πανό και ετοιμάζει γεύματα στο σπίτι της για να δένεται η ομάδα. Η Κατερίνα μαζεύει τις καταγραφές των προβλημάτων των σχολείων και "τρέχει" τα θέματα μετακινήσεων των μαθητών». Ο Νέστορας Λαδάς έχει στραμμένο το βλέμμα στο υπουργείο Παιδείας. Βάζει συχνά δύσκολα αλλά η ομάδα δεν φαίνεται να πτοείται. «Το ίδιο και όλοι οι άλλοι γονείς και εθελοντές που είναι μαζί μας. Ξέρουν ότι δεν τρέχουν ούτε για προσωπικό όφελος. Αλλά για τα παιδιά, που θα έπρεπε να τα έχουν όλα και είναι κάθε χρονιά συζητήσιμο όχι τι θα πάρουν, αλλά τι θα τους αφήσουν... Κάθε χρονιά και λιγότερα.
Ανοιχτό Σχολείο στην Κοραή
Πέρσι, με τα προβλήματα πάλι στις μετακινήσεις, μέσα σε μια τηλεφωνική σύσκεψη, ήρθε η ιδέα ενός σχολείου για τα παιδιά που το στερούνται επειδή δεν υπάρχουν μετακινήσεις. Αφού η Πολιτεία δεν μπορεί να παράσχει την πρόσβαση στο σχολείο, έφτιαξαν ένα στη μέση της Αθήνας για να έρχονται εκεί τα παιδιά. Ετσι στήθηκε -με προετοιμασία 3 ημερών- το Ανοιχτό Σχολείο στην Κοραή. Και χάλασε ο κόσμος... Η ιδέα του Ανοιχτού Σχολείου και η απαξίωση των παιδιών με ειδικές (εκπαιδευτικές) ανάγκες στη σύγχρονη Ελλάδα έφτασε σε μέρη της γης που ούτε μπορούσαμε να φανταστούμε. Το αποτέλεσμα; Σε λίγες μέρες ξαναξεκίνησαν οι μετακινήσεις.
Ολα αυτά τα παιδιά, είναι τα παιδιά μας - τα παιδιά που η φωνή τους έφτασε στο ΔΕΣ. Και τους χρωστάμε ένα καλύτερο μέλλον - ίσως αυτό που τους αφαιρεί η σκληρότητα της Πολιτείας, που μετρά τις ανθρώπινες υπάρξεις με νούμερα - ίσως η αδιαφορία της πλειοψηφίας που θρέφει τις απάνθρωπες περικοπές των αριθμών. Αλλά ακριβώς επειδή είναι τα παιδιά μας, εμείς θα συνεχίσουμε. Αλλωστε το ΔΕΣ είναι μια ιδέα - και οι ιδέες έχουν τη δύναμη να συνεχίζουν ακόμα και χωρίς αυτούς που τις εμπνεύστηκαν», προσθέτει ο Νέστορας Λαδάς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου