"Λίγο πολύ γνωστά αλλά σχεδόν άγνωστα στο ευρύ κοινό, τα χρόνια δραματικά προβλήματα του ιστορικο-φυσικού πλέγματος αποτελούν προϊόν μιας παντελώς ανεπαρκούς και αναχρονιστικής πολιτικής, οι συνεχείς ζημιές της οποίας περιορίζονται κατά κάποιο τρόπο χάριν του αγώνα και των συνεχών πρωτοβουλιών των κατοίκων της περιοχής. Να απαριθμήσουμε τα σημαντικότερα; - Χαρακτηρισμός του λόφου σαν οργανωμένου αρχαιολογικού χώρου και μερική του περίφραξη, αντί της αιτούμενης θεσμικής του διασφάλισης σαν ανοικτού αρχαιολογικού πάρκου. - Υπολείμματα μη αναστρέψιμων εγκαταστάσεων υπαίθριων καλλιτεχνικών εκθέσεων και εκδηλώσεων. - Αλόγιστη είσοδος και κυκλοφορία οχημάτων σε τμήμα των λιθόστρωτων δρόμων του Δημήτρη Πικιώνη. - Παράνομες επεκτάσεις του εστιατορίου `Διόνυσος`, του οποίου αμφισβητείται ακόμη και η νομιμότητα, καθ`όσον σε γήπεδο του Δήμου Αθηναίων με κοινόχρηστο αρχικό προορισμό. - Καταστροφή του δαπέδου από φυσική πέτρα του δημόσιου χώρου στάθμευσης παρακείμενου στο «Διόνυσος». - Παράνομη κατασκευή πωλητηρίου αντιγράφων στο άκρο του λόφου. - Υπολείμματα βοηθητικών κατασκευών της περιόδου των έργων ενοποίησης των αρχαιολογικών χώρων. - Απουσία συστήματος πυρόσβεσης και συστήματος άρδευσης του λόφου. - Σημαντική, διαχρονική, μείωση της φυτομάζας του λόγω ελλιπούς φροντίδας. - Πλήρης εγκατάλειψη, σε άθλιες συνθήκες συντήρησης, του εντευκτηρίου του Λουμπαρδιάρη, έργο Πικιώνη και μνημείο νεωτέρας αρχιτεκτονικής από το 1996, προστατευόμενο από την UNESCO.
Προφανώς δεν έγινε ακόμη αντιληπτό από πλευράς πολιτικής και πολιτικών ότι το σύμπλεγμα των έργων του λόφου Φιλοπάππου και της περιοχής έως την είσοδο της Ακρόπολης δεν συνιστά μόνο ένα από τα σπανιότερα δείγματα της πολιτισμικής μας κληρονομιάς, λόγω της υψηλής πυκνότητας μνημείων της κλασικής και της νεώτερης ιστορίας μας, αλλά ένα σπάνιο δείγμα μεσογειακού οικοσυστήματος, βιότοπου πανίδας και χλωρίδας και ένας από τους μοναδικούς ελεύθερους χώρους υψηλής αισθητικής της Αθήνας, περιπάτου και αναψυχής, μνήμης και ανάτασης. Σίγουρα τους διαφεύγει ότι από τις διάσπαρτες αρχαιότητες και τα λαξεύματα στους βράχους έως το μνημειώδες αρχιτεκτόνημα τοπίου του Δημήτρη Πικιώνη και από το εντευκτήριο του Λουμπαρδιάρη - το `καφενείο` των πιο μαγικών τόπων συνάντησης της άλλοτε καλοκαιρινής Αθήνας, έτσι όπως περιγράφεται στο μυθιστόρημά "Έξι νύχτες στην Ακρόπολη" του Σεφέρη - έως τα 180 είδη χλωρίδας, ορνιθοπανίδας, εντόμων και ερπετών στα 700 περίπου στρέμματα περιπάτου που καλύπτει, συνιστούν ένα μοναδικότερα ελληνικά κομμάτια `τοπολογικού και ιστορικο-φυσικού περιβάλλοντος εμφανούς και εν ζωή μέσα στην πόλη`, το οποίο, ακριβώς γι’αυτό, χρήζει άμεσης προστασίας, θεσμοθετημένο πλέον σαν `ανοικτό αρχαιολογικό πάρκο`. Όπως το επιβάλλει ο χαρακτήρας του και οι ανάλογες περιπτώσεις κατά την διεθνή εμπειρία.
Οι Θεματικές Ομάδες Πολιτισμού και Οικολογίας Ανθρωπογενούς Περιβάλλοντος των Οικολόγων Πράσινων καλούν όλους τους πολίτες, Αθηναίους και μη, να απαιτήσουν την άμεση αποκατάσταση, προστασία και ανάδειξη της πολιτισμικής κληρονομιάς του λόφου Φιλόπαππου υπογράφοντας την σχετική έκκληση της Επιτροπής των κατοίκων της περιοχής προς το Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού, την Περιφέρεια και το Δήμο Αθηναίων, στη διεύθυνση, με τα εξής αιτήματα: 1. Να εκκινήσουν άμεσα οι διαδικασίες συντήρησης και προστασίας των διαμορφώσεων Ακροπόλεως - Φιλοπάππου του αρχιτέκτονα Δημήτρη Πικιώνη. 2. ΝA εφαρμοσθεί άμεσα η εγκεκριμένη μελέτη αποκατάστασης του κλειστού από το 2005 καφενείου - αναπαυτήριου στου Λουμπαρδιάρη 3. NA επαναλειτουργήσει ως λιτό ελληνικό καφενείο όπως το οραματίστηκε ο δημιουργός του. 4. ΝA μπουν προστατευτικές μπάρες σε όλες τις εισόδους των χειροποίητων λιθόστρωτων και να εφαρμοστεί επιτέλους η απαγόρευση -από το 1996- της εισόδου αυτοκινήτων. 5. ΝA μπει επίσημη σήμανση για το κηρυγμένο ως Nεότερο Mνημείο έργο του Δημήτρη Πικιώνη".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου