Επειτα από μήνες διαβίωσης σε καλύβες από ξύλα και λάσπη,όπου η τουαλέτα είναι μια τρύπα στο έδαφος και απαιτείται πεζοπορία ως και 40 λεπτών για να βρεις νερό, ηΓκαλίνα Ξανθοπούλουεπέστρεψε στον «πολιτισμό» αλλαγμένη. «Οι Ζαπατίστας δεν είχαν τίποτε και μοιράζονταν τα πάντα. “Για όλους όλα, για εμάς τίποτα” ήταν το ρητό τους.Εμείς έχουμε τα πάντα και συνεχίζουμε να γκρινιάζουμε.Ισως φαίνεται αστείοαλλά ακόμη και σήμερα,κάθε φορά που ανοίγω τη βρύση και τρέχει καθαρό νερό, νιώθω ευγνωμοσύνη...».
Μόλις τελείωσε την Ιατρική αποφάσισε ότι είχε έρθει η ώρα να βάλει και αυτή το «λιθαράκι» της στην προσπάθεια των ιθαγενών, ωστόσο το να φθάσει κανείς σε αυτούς δεν ήταν απλή υπόθεση. «Οι αυτόνομες κοινότητες θεωρούνται παράνομες από το κεντρικό κράτος. Υπάρχει πολλή δυσπιστία, κατασκοπεία, συχνά επεμβαίνουν στρατιωτικές ή παραστρατιωτικές οργανώσεις. Επί έξι μήνες, όταν με ρωτούσαν πώς βρέθηκα στην Τσιάπας,απαντούσα με υπεκφυγές ότι “απλώς ταξιδεύω”. Πέρασα δύο μήνες στο Μεξικό προσπαθώντας να βρω έναν σύνδεσμο με τις κοινότητες» εξηγεί. Δασκάλα Ιατρικής ... στα χωράφια
Επί έξι μήνες ταξίδευε από χωριό σε χωριό μέσα στη ζούγκλα μαζί με μια ομάδα δέκα γιατρών, νοσοκόμων και διαιτολόγων, με γαϊδούρι ή με τα πόδια, διδάσκοντας τα στοιχειώδη, όπως το... βράσιμο του νερού και την προσωπική υγιεινή. Για να διδάξουν ανατομία έσφαζαν ένα γουρούνι και μετά το έραβαν για να εκπαιδευθούν στα ράμματα. Στο τέλος, φυσικά, το γουρούνι κατέληγε στην κατσαρόλα, μια και ήταν σπάνια πολυτέλεια να υπάρξει χοιρινό ή έστω καμιά κότα στο τραπέζι.
«Οι άνθρωποι εκεί πεθαίνουν από απλά νοσήματαδιότι τους λείπουν βασικές γνώσεις. Αλλωστεοι τοπικές αρχές ποτέ δεν βοήθησαν. Δεκάδες ιθαγενείς πέθαναν στην πόρτα του νοσοκομείου από πνευμονία ή απλές λοιμώξειςγιατί οι γιατροί δεν τους δέχονταν.Επίσηςστο παρελθόν κρατικοί γιατροί επισκέπτονταν τα χωριά και παραπλανώντας τις γυναίκεςτους τοποθετούσαν σπιράλ χωρίς οι ίδιες να το γνωρίζουνώστε να περιορίσουν την τεκνοποιία,με αποτέλεσμα αιμορραγίες ή ακόμη και θανάτους! Αυτό εξηγεί και τη μεγάλη δυσπιστία τους απέναντι στους ξένους γιατρούς» διηγείται η Γκαλίνα. Φτώχεια και περηφάνια
Σύντομη ιστορία των Ζαπατίστας
\344 Το 2001 διοργανώθηκε μεγάλη πορεία στην Πόλη του Μεξικού για τους Ζαπατίστας με συμμετοχή εκατομμυρίων πολιτών.Το Κογκρέσο δεν εισάκουσε τα αιτήματά τους και οι Ζαπατίστας προχώρησαν στην ίδρυση 32 αυτόνομων κοινοτήτων στην Τσιάπας,οι οποίες ωστόσο δεν αναγνωρίζονται επισήμως από το μεξικανικό κράτος.
\344 Την τελευταία δεκαετία επικρατεί «ταραγμένη ειρήνη» στην Τσιάπας καθώς ο στρατός ή παραστρατιωτικές οργανώσεις συχνά επεμβαίνουν με επιχειρήσεις εκφοβισμού,καταστροφές σοδειών,αφαίρεση χωραφιών,διακοπή νερού ή ρεύματος,συλλήψεις και κατά περιόδους δολοφονίες ιθαγενών.
ΓΝΩΡΙΖΑΤΕ ΟΤΙ...
\344 Διασημότερος εκπρόσωπος των Ζαπατίστας είναι ο«Υποδιοικητής Μάρκος»(φωτογραφία δεξιά).Η πραγματική ταυτότητά του είναι άγνωστη,ενώ έχει χαρακτηρισθεί από τα διεθνή μέσα ο «μεταμοντέρνος Τσε Γκεβάρα».
\344 Βασικά αιτήματα των Ζαπατίστας είναι η προάσπιση των δικαιωμάτων των ιθαγενών,ο αναδασμός της γης, η άμεση δημοκρατία,η αυτοδιαχείριση και η ίση πρόσβαση στα δημόσια αγαθά.
\344 Αντιτίθενται στην παγκοσμιοποίηση και στον φιλελευθερισμό και δημιουργούν αυτόνομες δομές εκπαίδευσης,υγείας και αγροτικής παραγωγής, χωρίς να δέχονται ενισχύσεις από το κράτος (αυτόνομα σχολεία, κέντρα υγείας, νοσοκομεία,συνεταιρισμούς,κέντρα διανομής προϊόντων,λαϊκά μαγειρεία, κοινοτικά ραδιόφωνα κτλ.).
\344 Το κίνημα των Ζαπατίστας έχει εκατομμύρια υποστηρικτές από όλον τον κόσμο,ανάμεσά τους και διάσημοι καλλιτέχνες και συγκροτήματα, όπως οιΜανού Τσάο, Rage Αgainst the Μachine, Αctive Μember,Θανάσης Παπακωνσταντίνου , Χαΐνηδες, Σωκράτης Μάλαμας, Γιάννης Αγγελάκας κ.ά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου